Dat vind ik een heel interessante vraag, @ralf
Ik ben benieuwd naar de antwoorden!
1 „Gefällt mir“
Ik ook, Rike. Ik zal eens aan @Andrea1 @BrutallyFrank @Detlef @Nicolas @Haagsehans en @Maartje vragen wat zij ervan vinden 
Tip: ik ben benieuwd naar de antwoorden.
2 „Gefällt mir“
Maak je daar even een apart discussiethema van, Ralf?
1 „Gefällt mir“
Elk kind moet zo zijn kunnen, zoals het zich voelt. Er zijn jongens die op zoek zijn naar avontuur, maar ook meisjes, die het willen. Andere kinderen zijn meer introvert, dus ook jongens en meisjes. Het spreken met kinderen is erg belangrijk. Misschien soms ook een verhaaltje voorlezen? In de wereld van vandaag lijkt mij dat ietsje te zeldzaam te zijn.
2 „Gefällt mir“
Ja, Nicolas, ook ik denk dat het spreken met kinderen erg belangrijk is. Voor mijn gevoel wordt het praten soms te veel aan de televisie (Walt Disney en co) overgelaten. Lees jij wel eens voor eigenlijk?
PS Inderdaad @Alex, nieuwe vraag, nieuw thema
1 „Gefällt mir“
Nee, maar dat heb ik vroeger gedaan. Naast de televisie zijn er trouwens ook sociale media te noemen.
Zeker. Aan welke social media (we gebruiken eigenlijk altijd het Engelse begrip in het Nederlands) denk je? YouTube?
Ja, in het Nederlands zie je heel vaak Engelse woorden! Of een mixtuur. Dus ook woorden zoals “geüpload” (hochgeladen). Raar voor Duitsers op het eerste gezicht.
Ik denk bij social media ook aan Facebook, WhatsApp enz. Kinderen zijn er helaas niet altijd tegen booswichten of “mobbing” beschermd, vrees ik. Dus is het dagelijkse praten met kinderen voor ouders tegenwoordig des te meer aan te raden…
1 „Gefällt mir“
Ik heb gepraat als brugman met mijn twee zoons toen ze op een moeilijke leeftijd waren, en als het nodig was kregen ze op hun sodemieter, ondertussen zijn ze 40 en 42 en goed terechtgekomen.
Ze zijn opgegroeid in een bosrijke en rustige omgeving en ze hebben wat bomen doorgezaagd met mijn schoonvader en boomhutten gebouwd die er nu nog verlaten bij staan midden in het bos.
Zelf ben ik in Den Haag opgegroeid en was enkele jaren op een internaat en dat heeft me eveneens geholpen, daar mocht ik niets vandaar heb ik mijn jongens graag bij bijv. de boomhutten geholpen.
De meeste mensen die ik ken die nu kinderen hebben, laten ze maar een beetje bungelen en ik heb niet echt het idee dat ze met hun kinderen 's avonds een flinke discussie aangaan.
1 „Gefällt mir“
@Nicolas: ja, over Facebook en WhatsApp moet je goed met je kinderen praten, dat zie ik ook zo. Ook om ze tegen zichzelf te beschermen, want je hoort vaak ook verhalen van kinderen die foto’s van zichzelf uploaden, waar ze later spijt van of problemen door krijgen.
Hans: meen je dat? Dat veel ouders die je kent hun kinderen laten bungelen? Dat is wel een somber beeld en niet goed voor de jeugd. Hoe komt dat denk je?
Ik bedoel kinderen in de leeftijd van ca. 13 -16 jaar, die doen maar wat ze willen en luisteren nauwelijks naar hun ouders. Dat is toch aan de orde van de dag.
Mijn gevoel zegt me dat de ouders teveel te doen hebben met andere dingen. Bijvoorbeeld als beide ouders een fulltime baan hebben, wie zorgt er dan voor de kinderen als ze om zeg maar 13.00 uur thuiskomen van school. Oma en opa zijn daar geen oplossing. Dat bedoelde ik met “bungelen”, niemand zegt tegen hen wat ze zouden moeten doen.
Ah, ik begrijp het. De ouders (moeten) werken terwijl de kinderen ontsporen…in mijn omgeving zie ik wel dat ouders minder gaan werken als ze kinderen krijgen (al zijn die kinderen nog klein en weet ik niet wanneer de ouders evt. weer meer gaan werken).
Waarom zijn opa en oma geen oplossing? Geen autoriteit en/of inlevingsvermogen in de jeugd van tegenwoordig?
Seit mehreren Tagen versuche ich nun eine passende Antwort zu formulieren und jedes Mal wenn ich dachte ich habe was gefunden, ergaben sich neu Fragen.
Die Frage ist nicht allein, ob Eltern ausreichend mit ihren Kinder sprechen, die Frage ist auch,… wie Sprechen sie mit ihren Kindern und wie sprechen Eltern miteinander. Welche Rolle spielt wer in einer Familie und wieviel Einfluss hat unser Umfeld, was für Werte vermittelt man, oder gehören Kinder einfach nur dazu, so wie uns die Fernsehwerbung das Bild einer normalen, glücklichen Familie suggeriert. Junge Familie im Vorstadt- Eigenheim, Vater erfolgreich, Mutter manage die Familie -ob sie Berufstätig ist bleibt offen, zumindest hat sie ihre Karriere für die Familie zurückgestellt-, die Kinder funktionieren einfach. Das schlimmste was sie mal machen, ist sich mit Ketchup beschmieren oder beim Fußball in den Schlamm werfen, was aber immer lustig ist. Der Sohn spielt Fußball, klettert auf Bäume, spielt Schlagzeug oder Gitarre und mag nur jungentypische Sachen und Farben. Die Tochter geht Reiten oder zum Ballett spielt Blockflöte oder Geige und mag nur mädchentypische Sachen und Farben. Aachja,… der Goldenredriver darf nicht fehlen. Und so streben alle in diesem Gesellschaftsstück ihrer Rolle nach,… was sollen denn sonst die Nachbarn denken? -Unsere selbstauferlegte Norm-
Meine Güte,… was für eine kranke Welt in der es erstrebenswert ist U3 Plätze in Kindergärten zu schaffen. Achja,… sie brauchen ja Kinderkontakt, oder?
Vielleicht geht es doch nur darum, dass die Arbeitskraft wieder zur Verfugung steht ?
Ich habe das Glück, dass ich in einem Dreigenerationenhaushalt leben darf. Ein bisschen wie in einer WG, in der der Jüngste 5 Jahre alt ist. In unserer Welt ist es nichts Besonderes wenn Mädchen auf Bäume klettern und Jungs mit Puppen spielen. Und Farben sind sowieso für alle da. Wir leben in einem kleinen Dorf, 90 Einwohner, in mitten von Wäldern die meinen Nachbarn gehören und in den schon meine Kinder spielen durften und nun mein Enkelsohn spielen darf. Ok,… wir hier in diesem kleinen Dorf sind der Welt etwas voraus,… wir wissen, dass die Erde eine Scheibe ist.
Man hört immer wieder, man muss Kindern ihre Grenzen aufzeigen. Persönlich bin ich aber der Meinung, ich muss den Kindern meine Grenzen zeigen und akzeptieren, dass auch sie Grenzen haben. Ich kann nicht erwarten, dass sie meine Grenzen akzeptieren, wenn ich ihre ständig einreiße. Kinder beobachten und lernen wie wir mit ihnen und, wie wir als Erwachsenen miteinander umgehen, sie lernen wie wir Problem lösen, wie wir streiten.
Unbewusste emotionale Erpressung,… „schau mal, das Kind ist traurig wenn du es nicht auch mit deinem Spielzeug spielen lässt“. Aus meiner sich falsch. Was nimmt das Kind ins Erwachsenenleben mit? Ich verschiebe meine Grenze damit andere nicht traurig sind. Mein Enkel,… 5 Jahre jung mit schulterlangen Haaren und manchmal einem Zopf klettert auf Bäume, spielt mit Transformern und liebt die Farbe Lila, er rauft mit Freunden und kuschelt mit seiner Mutter. Im Kindergarten haben manche Kinder ein Problem zu begreifen, dass er ein Junge ist. Sie reflektieren ihre Eltern und deren Weltanschauung. Komisch,… David Leto, David Guetta sind cool, und Kinder müssen der Norm entsprechen. Und sie müssen artig sein. Und hier die nächste Frage,… was bedeutet das? Für mich ist mein Enkel nicht gleich ungezogen nur weil er mich, mit seinem Verhalten fragt, wer ich bin und wofür ich stehe. Und dann gibt es die antiautoritäre Erziehung, wo Eltern vergessen, überhaupt noch zu erziehen.
Aber bevor ich weiter ausschweife, Eltern sollten mehr mit ihren Kindern und miteinander sprechen.
4 „Gefällt mir“
Wow, superinteressant Detlef. Da gibt es viel worüber wir erst mal nachdenken und anschließend diskutieren können
Ik reageer nu alvast even op het meergeneratiehuishouden…dat vind ik super. Daar zou ik zelf ook ooit deel van uit willen maken. Volgens mij is dat voor alle betrokkenen een hele gezonde en plezierige situatie (al wil dat lang niet iedereen, soms de ouders niet, soms de grootouders niet). De kinderen hebben meer sociaal contact direct in huis en praten dus meer. Als ik het me te rooskleurig voorstel, hoor ik het graag.
Dein letzter Satz trifft den Nagel auf den Kopf.
Ik begrijp dat je uit ervaring spreekt, Wolfgang? 
Zie jij ook dat er te weinig gesproken wordt tussen ouders en kinderen?
Ja, das ist meine Erfahrung, daß immer weniger, nicht nur mit Kindern, gesprochen wird.
Ich denke, daß die modernen Kommunikationsmittel, wie Smartphones und das Internet, das TV … unser Leben nicht nur positiv beeinflußt haben.
Überall wird, gleich ob Kinder, oder Erwachsene, auf das Display gestarrt.
Man sitzt nebeneinander und redet nicht miteinander.
Ich habe vielleicht eine andere, zu enge Sichtweise, da ich in einer Zeit aufgewachsen bin, in der es in unserer Straße z.B. nur ein "Festnetz"Telefon gab.
2 „Gefällt mir“
Das Denken ist nur so gut, wie die Sprache ist, die man spricht.
Das bedeutet: Du denkst wie Du sprichst. Fehlendes Vokabular = mangelhafte Denkleistung.
1 „Gefällt mir“
Hoi Wolfgang, ik denk dat we het met elkaar eens zijn als we zeggen dat de hoeveelheid tijd die we aan media besteden niet teveel mag zijn. Toch kunnen we ook veel van media leren en laten we niet vergeten dat een boek of een krant ook een medium is. Het is vooral belangrijk hoe we met het mediagebruik omgaan.
Sommige wetenschappers noemen de huidige generatie door de smartphone al een verloren generatie, de generatie iGen , al vind ik dat overdreven en veel te pessimistisch gedacht.
@Detlef maar denk je ook niet dat de meeste ouders het gewoon nog hartstikke goed doen? Misschien zijn het vooral de slechte voorbeelden die je bijblijven omdat ze indruk maken. Hier in mijn buurt zag ik ook vanavond weer heel veel kinderen samen op straat spelen en ook ouders stonden te babbelen, dat vind ik erg positief.
1 „Gefällt mir“