„Gelernt ist gelernt!“ kommt dem m.E. am nächsten, da ja zum Ausdruck gebracht wird, dass man etwas, das man mal in jungen Jahren wirklich gelernt hat, nicht wieder vergisst bzw. nicht mehr verlernt.
(Der Spruch mit Hänschen und Hans passt zwar auch, drückt aber eher aus, dass etwas, das nicht von kleinauf wie selbstverständlich angenommen wurde, auch später nicht mehr forciert erlernt werden kann.)
Nachtrag: Mir ist noch ein schöner Beispielsatz dazu aus dem „Fliegenden Klassenzimmer“ von Erich Kästner eingefallen:
„Und dann kletterte er, genau wie einst als Junge, über den Zaun hinweg. Es ging noch ganz gut. »Gelernt ist gelernt«, sagte er zu einem frierenden Sperling, der ihm neugierig zuschaute.“
In de oorspronkelijke lijst van Ruth viel deze mij op. Je kunt het namelijk op twee manieren gebruiken, op verschillende toon gezegd.
Er staan koekjes op tafel. Toe maar, pak maar lekker. Nur zu! Langt ruhig zu!
Jan heeft een Porsche gekocht. Toe maar!!Das der sich so’was leisten kann!
Ook van helemaal daarboven op zolder
Het Duits heeft het mooie verschil tussen „anderes“ en „weiteres“.
Mir fällt dazu nichts Weiteres mehr ein / Mir fällt dazu weiter nichts ein : bv. ik kan er niet verder op associeren.
Mir fällt nichts Anderes ein : ik weet geen alternatief. Ik heb slechts dit ene idee.
Bedankt Peter voor je voorstellen met de heldere voorbeelden.
Het lijkt me van alles wat je noemde een beetje passen.
Hoewel „alte Zöpfe abschneiden“ in mijn oren enigszins nog veel radikaler klinkt dan jouw voorbeelden. Zo radikaal als of je daadwerkelijk een staartje afknipt.
Het is voor mij iets van „kappen met alles wat we eerder deden en alles opnieuw, vanaf nul uitvinden“.
Maar goed, soms is het gewoon zo dat er geen absoluut precieze evenknie voor een idiomatische uitdrukking bestaat. Ik zal in ieder geval jouw voorbeelden in het hoofd houden.
In het Duits „bricht man alle Brücken hinter sich ab“, dus niet helemaal maritiem, maar toch iets met bruggen over rivieren “Das Ruder herumreißen“ kennen wir auch.
Als je met oude koeien gaat afrekenen, dan haal je vervelende dingen uit het verleden naar boven, om die dan (bijvoorbeeld therapeutisch) te verwerken.