Heet jij plotseling @suz, Jan? Niet voor je beurt praten alsjeblieft
Dank je wel voor het verbeteren, @Jan.
@Suz, jouw beurt komt vast nog wel een keer Er zijn in de “oefenhoek” naast Andrea ook nog een paar andere Duitse moedertaalsprekers, die regelmatig kleine stukjes tekst posten, die ze graag verbeterd willen hebben door Nederlandstaligen.
Hoi Suzanne, (@Suz)
Omgekeerd kun je ook een kleine oefeningshoek voor jezelf inrichten.
We helpen ook graag.
Groetjes,
Andrea
PS: ik weet niet of deze tekst foutvrij is . Ik heb ook mijn favoriete fouten bijvoorbeeld je en jij .
Ik hoop dat je mijn verhaal mooi vindt. Achteraf vind ik het een beetje grappig vanwege de discussie … Maar lees het zelf. Veel plezier.
Ik hoop dat er niet zoveel fouten in de tekst zitten.
De chocoladeletter
Toen ik een kind was, hadden we goed contact met Nederlanders.
Onze vrienden uit Drachten waren weer op bezoek.
Mijn broer en ik hebben een chocoladeletter, gemaakt van melkchocolade, gekregen.
De letter was in een mooie verpakking, waar op de achterkant een Sinterklaaslied stond.
Mijn moeder, die bijna drie jaar in Limburg woonde, kende het lied natuurlijk:
“Zie de maan schijnt door de bomen” .
Ze vertaalde het liedje en legde ons uit, dat in Nederland op 5 december “Sinterklaas” wordt gevierd.
Op deze dag krijgen de kinderen ook hun cadeautjes.
Ik herinner me ook dat mijn broer en ik van gedachten wisselden over welke letters goed waren en welke niet.
Natuurlijk waren we heel tevreden met de “A” en de “W”.
Zelfs kinderen die met “M” beginnen, hebben naar onze mening goed voldaan.
We kwamen overeen dat kinderen met namen als Inge of Ingo in dit geval pech hebben.
Bovendien produceert zo’n saai “I” niets.
Oke, vandaag weet ik dat de hoeveelheid chocolade in een “I” hetzelfde is als in een “M”, maar hoe leg je dat uit aan je kinderen?
Ik stel het me zo voor:
Moeder: Ingridje, waarom huil je?
Ingrid: Marije heeft een veel grotere letter dan ik.
Moeder: Dat is helemaal niet waar, jullie hebben allebei dezelfde chocolade aandeel.
Nou, niet zo gemakkelijk.
@Suz, zou jij deze keer Andrea’s tekst willen nakijken?
Hoi Andrea,
Hierbij wat aanpassingen voor jouw tekst!
Onze vrienden uit Drachten kwamen weer op bezoek.
De letter zat in een mooie verpakking, waar op de achterkant een Sinterklaaslied op stond.
Dit moet denk ik zijn; Mijn moeder, die bijna drie jaar in Limburg heeft gewoond. (Ik neem hierbij aan dat ze er niet meer woont…? )
Zelfs kinderen die met „M“ beginnen, kunnen naar onze mening zeer tevreden zijn.
We waren het er over eens
Kun je aangeven wat je probeert te zeggen? (Misschien in het Duits?)
Jullie hebben allebei hetzelfde chocolade aandeel/ allebei dezelfde hoeveelheid chocolade.
Als je nog vragen hebt, hoor ik het wel!
Groetjes Suzanne
Hoi Suzanne,
Ik heb wat problemen wanneer de tekst zo “gefragmenteerd” is. Ik denk dat het beter is als de tekst heel blijft.
Groetjes,
Andrea
PS: Past dit deel van de tekst?
Ik hoop dat je mijn verhaal mooi vindt. Achteraf vind ik het een beetje grappig vanwege de discussie … Maar lees het zelf. Veel plezier.
Ik hoop dat er niet zoveel fouten in de tekst zitten.
Hoi!
Is dit zo duidelijker voor jou?
Sorry, maar ik moet soms goed kijken hoe alles op dit forum werkt. Dus kan ik zijn dat ik soms dingen niet goed snap. :blust:
Ja, dank je wel, Suz.
Bovendien produceert zo’n saai “I” niets.
Kun je aangeven wat je probeert te zeggen? (Misschien in het Duits?)
In het Duits kan ik het zeggen, maar het is spreektaal.
Außerdem macht ja so ein langweiliges “I” nichts her.
Dann würde ich sagen:
Bovendien stelt zo’n (saaie) “I” niets voor.
Eventuell auch:
Bovendien heeft zo’n saaie “i” maar weinig om het lijf.
Ah, das habe ich zuerst richtig geschrieben.
Mijn moeder, die bijna drie jaar in Limburg (woonde) heeft gewoond , …
Opnieuw dacht ik teveel aan het Engels, hoewel Alexandra het me in het begin uitlegde.
Ja, dat klopt.
Dank je wel voor de verbeteringen, lieve Suz.
Maak je daar geen zorgen over.
Je kun ook een oefenhoekje voor jezelf inrichten. Ik help jij ook graag.
Groetjes,
Andrea
Ja, dank je wel, Alexandra. Dat is goed.
De chocoladeletter
Toen ik een kind was, hadden we goed contact met Nederlanders.
Onze vrienden uit Drachten kwamen weer op bezoek.
Mijn broer en ik hebben een chocoladeletter, gemaakt van melkchocolade, gekregen.
De letter zat in een mooie verpakking, waar op de achterkant een Sinterklaaslied op stond.
Mijn moeder, die bijna drie jaar in Limburg heeft gewoond, kende het lied natuurlijk:
“Zie de maan schijnt door de bomen” .
Ze vertaalde het liedje en legde ons uit, dat in Nederland op 5 december “Sinterklaas” wordt gevierd.
Op deze dag krijgen de kinderen ook hun cadeautjes.
Ik herinner me ook dat mijn broer en ik van gedachten wisselden over welke letters goed waren en welke niet.
Natuurlijk waren we heel tevreden met de “A” en de “W”.
Zelfs kinderen die met “M” beginnen, konden naar onze mening zeer tevreden zijn.
We waren het er over eens dat kinderen met namen als Inge of Ingo in dit geval pech hebben.
Bovendien stelt zo’n “I” niets voor.
Oke, vandaag weet ik dat de hoeveelheid chocolade in een “I” hetzelfde is als in een “M”, maar hoe leg je dat uit aan je kinderen?
Ik stel het me zo voor:
Moeder: Ingridje, waarom huil je?
Ingrid: Marije heeft een veel grotere letter dan ik.
Moeder: Dat is helemaal niet waar, jullie hebben allebei dezelfde hoeveelheid chocolade.
Nou, niet zo gemakkelijk.
Ik heb er zelf ook meerdere keren overheen gelezen @Suz Ik zou echter ‚kunnen‘ vervangen door ‚konden‘, omdat de rest van de zinnen eromheen in de verleden tijd staan (vanaf ‚ik herinner me‘).
Hier is een nieuw verhaal.
Toen ik 13 of 14 was, kwamen Jos en zijn Indonesische vriendin met tante Ans op bezoek.
Dat was een leuke zaak.
Jos’s vriendin had zo’n zonnige manier en het was ook Indonesisch gekookt.
Natuurlijk brachten ze de ingrediënten uit Nederland mee.
Satésauce, Kroepoek en alles wat je nodig hebt om een goede Indonesische maaltijd te bereiden.
Ook een extra kookpot voor het koken van rijst.
Dat was gewoon geweldig. We kookten allemaal samen en hadden veel plezier.
Het is inderdaad erg handig om vrienden te zijn met Nederlanders.
(Oké, mijn vader, die uit het gebied van Szczecin kwam, was ook een practicus, maar soms behoorlijk raar met zijn constructies )
Eenmaal brachten onze Nederlandse vrienden een verjaardagskalender met en legde ons uit dat de Nederlanders nooit een verjaardag vergeten, omdat ze de verjaardagskalender in de toiletdeur laat hangen.
Dus we waren waarschijnlijk de enige Duitse familie die ook een verjaardagskalender op de wc-deur had hangen.
Als ik nu zo schrijf, zou ik weer zo’n verjaardagskalender willen hebben.