Youp van 't Hek

Grammatik & Wortschatz
117

Schandpaalcolumnisme
16 maart 2024 Youp van 't Hek

Minerva? Vindicat? Nee, dit keer is het het Utrechts Studenten Corps waar een paar sneue snikkelfrustraten een bangalijstje hebben verspreid. Om precies te zijn een powerpointpresentatie. Daarop staan dertig studentes met foto, hun adres en ze zijn door de jongens gekeurd op uiterlijk en hun zogenaamde bedprestaties. Wat dat laatste inhoudt? Of ze het zo’n dronken kakker onder het dekbed een beetje naar de zin heeft gemaakt of dat ze als een angstige ijsklomp is blijven liggen tot de bronstige hockeyer uitgekreund was. Kortom: heeft meneer een beetje behoorlijk powerpoint?

Dit middeleeuwse nieuws uit de ballenbak is jaarlijks terugkerend onkruid. Niet te wieden. Ik begrijp dat er inmiddels bij de Utrechtse daders is aangebeld, maar die weigerden er uiteraard iets over te zeggen. Ongetwijfeld op aanraden van een van de ouders die een sluwe advocaat is of die wat gezellige Amsterdamse Zuidas-juristen kent. Topjongens en -meisjes die zelf ook jong en bal zijn geweest. Ons snapt ons.

Inmiddels gaat het walgelijke lijstje door het land en de genoemde meisjes voelen zich uiteraard meer dan verschrikkelijk. Het is een gruwelijke vorm van pesten en treiteren. Maar de daders zwijgen. Want zwijgen is goud.

Dat deed dat Hilversumse kopschopgajes, die die Carlo Heuvelman op Mallorca hebben doodgetrapt, ook. Net als de moordenaars van Sanda Dia, die tijdens een ontgroening in de buurt van Leuven gruwelijk is doodgemarteld. Bek dicht, filmpjes wissen, sporen wegmaken en nooit, maar dan ook nooit iets bekennen. Die rijkeluis-Belgjes kwamen weg met een taakstrafje en een lullige boete. Allemaal geen strafblad. Een Vlaamse Youtuber, die een aantal namen van de moordenaars later bekend maakte, werd daarvoor veroordeeld en hij heeft nu wel een strafblad. Hoe dat komt? Verkeerde advocaat vrees ik.

Natuurlijk waren er deze week belangrijker zaken. Wint Poetin de verkiezingen? Gaat Wilders zijn vriend Vladimir op persoonlijke titel feliciteren omdat hij van de ‘katholieke gluiperd’ Pieter Omtzigt geen premier mag worden of laat hij het zitten? Keert Ajax voor een aantal jaren terug naar de amateurs tot ze het Maurits Hendriks-syndroom van zich hebben afgeschud en gewoon opnieuw kunnen beginnen? Bestaat de NPO volgend jaar nog of zijn al die VARA-slapers, die tijdens het DWDD-debacle zaten te tukken, weggelopen en heft de omroep zichzelf automatisch op? Zit die Gerard Timmer inmiddels op de geriatrische dagopvang? Dit is toch hardcore Alzheimer? Wil er nog iemand met Eus naar de film of heb je dan een kutavond omdat hij de saaiste filmpjes spannend vindt? En welke dorpsburgemeester gaf in godsnaam opdracht om met zes gewapende agenten bij mijn collega Teeuwen een klappertjespistool in beslag te gaan nemen? En moeten we de woorden van de Israëlische president serieus nemen en voor de vrede in Gaza gaan bidden? Misschien is dat een goede tip voor dat oorlogskabinet van Netanyahu en scheelt dat binnenkort duizenden onschuldige, dode Palestijnse kinderen.

Inderdaad allemaal zaken van veel meer importantie dan die verwende ballen. Maar toch: is het een idee om de namen van de corps-studentjes, die dat stoere lijstje hebben verspreid, bekend te maken? Foto en adres erbij en dat er wat Utrechtse studentes in klinkklare woorden schrijven wat ze van het melkmuil-uiterlijk van deze jochies vinden. Plus wat deze macho’s zoal presteerden tussen de lakens. Of niet presteerden. Ik stel dit hoekje van de krant daar volgende week graag voor beschikbaar. Dat we gewoon eens landelijk zien hoe dit soort stoere jongetjes er nou toch uitzien. Ik vrees dat ze dit soort schandpaalcolumnisme niet leuk zullen vinden. Misschien krijg ik binnen een paar seconden een kort geding aan mijn broek. Dat het mij en/of de krant verboden wordt om de namen te publiceren. Dat er een stevige boete op komt te staan. Maar die betaal ik graag. Gewoon een lekker koekje van eigen deeg in de zaterdagse NRC. Ik heb er zin in. Heel veel zin zelfs. Dus dames, kom maar op met die namen. Of zijn ze al genoeg gestraft? Ze mogen namelijk niet mee op ski-reis. Zielig hè.

118

Wat is een bangalijstje?

129

Kort & Klein
18 mei 2024 Youp van 't Hek

Te grappig dat de NOS vorige week zaterdag een extra Journaal besteedde aan een geblondeerde smurf met twee bochels die gediskwalificeerd was bij een of ander hysterisch zangfeestje. Vooral de felle reacties van de directbetrokkenen bij Team Joost Klein waren aandoenlijk. Of Joost wel of niet heeft lopen meppen? Bij ons thuis wordt hij voorlopig wel ‘Joost Kort & Klein’ genoemd. Een extra Journaal over een uitgesloten zanger op het moment dat de wereld moordt, brandt, huilt, schreeuwt, vlucht, bombardeert en grotendeels verhongert. Dat is toch om te huilen? Daarom heb ik maar wat mooie troostmuziek opgezet. Schubert gespeeld door het fenomenale Jerusalem Quartet, dat ik graag een keer live had willen zien. Helaas werd een optreden waar ik bij zou zijn door ons laffe Concertgebouw afgezegd. Uit veiligheidsoverwegingen. In dit geval had ik een extra Journaal onmiddellijk begrepen. Domweg omdat dit angstaanjagend is. Geen extra beveiliging, maar zwichten. Ik had graag een huilende nieuwslezer gezien met de uitsmijter: “Een concertzaal die voor tirannen zwicht zal meer dan geld en goed verliezen. Dan dooft het licht”.

Terug naar Joost. Een diep medelijden overviel me toen ik zag dat hij geland was op dat eenzame Lelystad Airport. Hij had natuurlijk gedroomd van een overvol Schiphol met duizenden dampende fans. Wel leuk voor dat desolate vliegveldje dat er nu in elk geval iemand geland is. Hebben we die 250 miljoen euro aanlegkosten toch niet voor niks uitgegeven. Hoewel? Volgens mij komt het wel goed met dat verlaten polderbaantje. Zeker nu onze nieuwe regering alle stikstofmaatregelen overboord gegooid heeft en we weer als een hondsdol volk naar kokende vakantiebestemmingen mogen fladderen. Of dat ten koste gaat van de natuur? Welke natuur? Voorlopig staat dat groene geitenwollen sokkengereutel weer lekker ouderwets op de laatste plaats in het rechtse regeerakkoord. We zijn terug bij af. Meer koeien, meer mest, dus schijt aan de natuur. Ik wens de bewoners van de Veluwe sterkte met al het toekomstige vliegtuiglawaai. Hoewel de vluchten waarschijnlijk worden stilgelegd als onze koning gaat jagen. Anders worden de babyzwijntjes nerveus en gestrest wild smaakt een beetje bitter.

Over die nieuwe regering gesproken: gaat Ronald het redden? Heeft u het gênante excuusbriefje van politieke rietstengel Plasterk aan ‘carjacker’ Pietje Omtzigt gelezen? Pieter had deze openbare boetedoening geëist. Kleuters onder elkaar. Jammer dat het een kort briefje was. Anders had onze beoogde premier ook nog even zijn excuses kunnen aanbieden aan microbioloog Jan Koster van het Amsterdamse UMC. Zowel Koster als het UMC heeft hij op gewiekste wijze voor 30 miljoen genaaid. Een stinkend zaakje dat juridisch misschien wel klopt, maar moreel gezien ruft als bange bunzing in een silo rotte eieren. Als we bij zijn beëdiging als minister-president een extra Journaal krijgen zou het leuk zijn als er daarin wordt gezegd dat hij ondanks wat smoezelig gesjoemel toch de politiek leider van ons land wordt. Dat zielige briefje in de Telegraaf vindt ome Ron hopelijk zelf ook om te huilen. Of kent zijn ijdelheid geen schaamte en gaat hij zonder blozen voor het premierschap. Misschien wil Gom van Strien hem assisteren. Dat is die alweer bijna vergeten verkenner van de PVV, die twee minuten na zijn aanstelling moest terugtreden omdat hij zich schuldig zou hebben gemaakt aan fraude en omkoping. Ronald wil hem vast wel hebben als adviseur. Kruimeldieven onder elkaar. Hoewel 30 miljoen natuurlijk geen kruimelwerk is. Volgens Sywert is onze Ronald inmiddels gillend rijk.

Inmiddels waren Ronald en Pieter gisteren in gesprek. Pieter in een luie stoel en Ronald op zijn bibberende knietjes. Waar hebben ze het over gehad? Of die dienstauto lekker trekt? Over het muffe handeltje van Plasterk? Omtzigt was ooit een principiële jongen die met zijn dossierkennis menig politicus het leven zuur heeft gemaakt. Of hebben ze het over de Volendamse Mona gehad? Zij is het enige alternatief als Ronald wordt afgeserveerd. Dus het wordt kiezen voor de minst kwade. Hoewel? Het is maar een baantje voor hooguit een half jaar.

1 „Gefällt mir“
130

https://www.ad.nl/show/nog-een-keer-in-carre-youp-van-t-hek-speelt-allerlaatste-voorstelling~a4609c5d/

1 „Gefällt mir“
131

En blijft hij zijn columns schrijven?

205

Lagere schoolmusical
4 oktober 2025 Youp van 't Hek

Toen ik afgelopen woensdag psychiatrisch patiënte Marjolein Faber op de televisie bij Jeroen Pauw zag modderen schoten er felle scheuten medelijden door me heen. Medelijden met Jeroen, maar ook met de arme asielzoekers, met het Nederlandse volk, met patiënte Faber zelf en met Peter Pannekoek, die dit jaar de oudejaarsconference mag verzorgen. Ik denk dat hij BNNVARA inmiddels gebeld heeft met de vraag of hij er een extra uurtje bij kan krijgen. Niet alleen voor Faber, maar ook voor de rest van het rechtse krapuul. Vooral voor voormalig buschauffeur Fredje Teeven, die op donderdag in hetzelfde programma tegenover Tim de Wit levensgevaarlijk zat te bazelen over doodzieke kinderen uit Gaza, die we volgens hem niet moeten gaan helpen. Ik weet niet of de man nog wel eens een bus bestuurt, maar ik zou niet instappen als ik u was. Hij is namelijk volledig de weg kwijt. Dat zie je trouwens ook al een beetje aan zijn brilmontuur dat volgens mij uit een Poolse feestartikelenwinkel komt en hem heeft veranderd in een stripfiguur uit een oude Donald Duck.

Door zijn woorden was het in elk geval angstaanjagende televisie. Wat is er toch met ons land aan de hand dat we politici hebben die dit soort teksten publiekelijk durven uit te kotsen? Zonder enige schaamte. Te laf om genocide genocide te noemen, maar met veel gemak roepen ze dat we doodzieke kindjes niet gaan helpen. Ondanks dat we in de Nederlandse ziekenhuizen plek zat hebben en onze artsen bereidwillig klaar staan. Begrijp ik nou dat er misschien wel drie kinderen mogen komen? Volgens onze hakkelpremier Schoof is dat een grote stap. Ook lekker dat brilsmurf Teeven in dit geval de nareis-op-nareis-op-nareisleugen van Dilan nog even nieuw leven inblies. Gelukkig wordt hun partijtje binnenkort versplinterd.

Het gezelligste nieuws deze week ging over de vallende bejaarden. Daar eindigen er namelijk elke dag dertig van op de spoedeisende hulp. Negen van die dertig kunnen daarna meteen gekist worden. Het scheelt een hoop verdrietig gehannes in bejaardenhuizen. De oudjes flikkeren massaal van laddertjes, struikelen over drempels, rollen van trappen en gaan kansloos onderuit op hun overmoedig gekozen racefietsen en fatbikes.

Toen ik afgelopen maandag uitgelachen was over dit nieuwsbericht las ik meteen daarna dat de Nederlandse jeugd het leven mentaal niet meer aan kan. Geestelijke wrakken zonder enig motief om nog iets van hun leven te maken. De ene burn-out steekt de andere aan. Als de Russen nog plannen hebben om deze kant op te komen, raad ik ze aan om niet met een zwaarbewapend leger binnen te vallen. Gewoon twee roestige drones en een paar krachtige bladblazers zijn meer dan genoeg. Binnen een uur staan we met zijn allen braaf in een TikTok-rijtje te janken voor de ziekenhuizen. Ik heb zelf alvast een oorlogscoach in de arm genomen. En een Labradoodle om niet te veel alleen te zijn. Het gesprek tussen Jeroen Pauw en patiënte Faber heb ik inmiddels drie keer teruggespoeld. Ik dacht steeds: dit zegt ze niet. Maar ze zei het wel. Zoals ze ook een paar keer op kinderlijke toon herhaalde dat ze toen de minister was. Ik keek naar een kinderklucht. Een lagere schoolmusical.

Ondertussen windt het minder toerekeningsvatbare deel van Nederland zich serieus op over een twintigjarig meisje dat in de auto van een of andere zanger is gestapt. Dit deel van ons volk heeft een eigen clubblad en hun hoofdredacteur Evert Santegoeds is kraaiend blij dat hij daar een fotootje van heeft kunnen kopen. Alle talkshows hebben hier serieus aandacht aan besteed. Met deskundigen en al.

Totaal in de war ga ik mijn weekend in. Wat ik ga doen? Met andere hooligans rellen op de golfbaan. Sinds de Ryder Cup vorige week is ook dat volstrekt normaal. Of zal ik naar de Rode Lijn-demonstratie gaan? Dat zijn wel veel vredelievende mensen bij elkaar. Kan ik dat nog aan? Italië is ook een mogelijkheid. Daar staakt driekwart van het land uit solidariteit met de Palestijnen. Daar kunnen wij als land iets van leren.

206

Omdat het moet
11 oktober 2025 Youp van 't Hek

Zelden doe ik mee aan demonstraties of stille tochten. Dat is geen luiheid, maar meer een kwestie van realiteitszin. Ik schrijf liever een verontwaardigd stukje waarin men over mijn boosheid of verbazing kan lezen. Maar soms doe ik mee. Omdat het moet. Heel soms.

Tot nu toe heb ik in mijn leven twee keer meegedaan en beide keren met succes. De eerste keer in 1981 met de kruisrakettendemonstratie. Toen was ik een van de 400.000 deelnemers op het Museumplein. Die bijeenkomst had absoluut nut want die krengen werden niet geplaatst.

De tweede keer was afgelopen zondag op hetzelfde plein. Nu waren we met slechts 250.000 mensen die geen politieauto in de fik staken. En weer had het zin. Vier dagen later werd er in Egypte een voorlopig broos vredesakkoord getekend.

Kortom: wilt u iets bereiken, vraag mij dan om even langs te komen. Maar weet: ik doe het maar eens in de vierenveertig jaar.

Het leukste van die laatste voorlopige vrede in Palestina en Israël is dat een meelijwekkende Amerikaanse puber hoopte dat hij voor zijn bemoeienis met deze zaak in aanmerking zou komen voor de felbegeerde Nobelprijs voor de Vrede. Inmiddels is bekend geworden dat de Venezolaanse Maria Corina Machado die krijgt. Heerlijk nieuws. Ik kon een kleine glimlach niet onderdrukken. En velen met mij.

Ik zag meteen een woedend kind stampend door het Witte Huis banjeren. Slaande deuren, glasgerinkel, schreeuwpartijen en angstig personeel dat eventjes heel ver bij de patiënt vandaan bleef. Tot hij afgekoeld was. Een huilende Repelsteeltje buiten zinnen die zijn dankspeech al klaar had. Daarin had hij alle veertig oorlogen die door hem persoonlijk beëindigd zijn willen noemen. Aan het eind van zijn dankwoord had hij als een volleerde Bokito een kwartiertje op zijn borst willen roffelen.

En nu maar hopen dat hij niet zo boos is dat hij Netanyahu alsnog opdracht geeft om de laatste stukjes Gaza weg te bulldozeren.

Ik kijk de komende dagen vol spanning naar het NOS Journaal. We kunnen niet anders doen dan duimen dat het in Israël goed afloopt.

Ander vraagje: als de vrede inderdaad blijvend is en er geen bom meer valt, doen we dan wel mee aan het Eurovisie Songfestival? Misschien leuk als we dan Douwe Bob vragen om ons landje te vertegenwoordigen. Al is het maar om Leon de Winter en Wierd Duk te pesten. En dan vragen we Dilan Yesilgöz in het achtergrondballetje. Die is dan in between jobs en heeft dus alle tijd.

Het NOS Journaal noem ik expres omdat dat binnenkort dreigt te verdwijnen. Tenminste als de PVV met steun van wat andere jojo’s na 29 oktober aan de macht komt. Deze week zag ik een discussie tussen Joop van den Ende en Fleur Agema, die haar ruzietje met Geert overduidelijk heeft bijgelegd. Ze valt weer ouderwets in katzwijm als ze de naam van de geblondeerde rattenvanger hoort. Maar uit dat gesprek met de oude wijze Joop bleek dat zij en haar partijtje de NPO zo snel mogelijk willen opheffen. Ze verkondigde dat in de inhoudelijk beste Nederlandse talkshow, die toevallig uitgezonden wordt bij de NPO. Ze had het ook bij het commerciële RTL Tonight kunnen vertellen, maar dan had deze boodschap alleen de moeder en de vriend van Peter van der Vorst bereikt. Hun enige kijkers.

Joop vertelde hoeveel privé-geld hij in de loop van zijn lange leven in de cultuur gepompt heeft. Later bleek het 70 miljoen meer te zijn. Heerlijke vergissing op je ouwe dag.

Maar als het aan Fleur en haar kompanen ligt verdwijnt de NPO zo spoedig mogelijk. Ik vrees dat de musea, theaters, concertzalen en kunstsubsidies er dan ook snel aan moeten geloven. En in die lege gebouwen stoppen ze dan varkens, koeien en miljoenen kippen. Nee, geen asielzoekers. Die zoeken het maar uit.

Ik denk dus dat ik eerder mee moet lopen met een broodnodige betoging. Eentje tegen de kaalslag van de cultuur. Ik doe zeker mee. Gelukkig heb ik tijd. Hoeveel tijd? Alle tijd!

207

Last van de overlast
18 oktober 2025 Youp van 't Hek

Twaalf jaar geleden vertrokken wij uit de Amsterdamse buurt waar we 23 jaar met veel plezier met onze kinderen hebben gewoond. Toen zij weg waren was het huis te groot. Vorig jaar zijn we teruggekeerd. Oorzaak? Ouderwetse heimwee.

We wonen nu aan een prettig speelpleintje in de door half Nederland intens gehate grachtengordel. Rond dat pleintje zit een aantal gemoedelijke kroegen. Als je ’s avonds laat je huis even beu bent kan je daar nog een prettig biertje drinken. Overdag schenken ze lekkere koffie en liggen er nog ouderwetse papieren kranten, die nog gelezen worden ook. Kortom: niks te klagen.

Deze week zag ik op een avond wat krampachtige lijsttrekkers op tv die meelijwekkend op hun woorden zaten te letten. Elke verspreking kan hen een zeteltje kosten. Ondertussen vroeg ik me af of je als gewone Nederlander de vlag nog kan uithangen als je iets te vieren hebt zonder dat men denkt dat je zo’n xenofobe rechtse rukker bent. En al die NSB-vlaggen. Worden die ergens in elkaar gestikt of vonden veel van die zielenpoten zo’n schaamlap nog in een oude kist op zolder? Wie wat bewaart die heeft wat. Op dat moment ging de bel.

Voor de deur stond een eenzame Jehovagetuige. Althans daar leek hij op. Een bang kijkend mannetje met een blocnote stijf onder zijn arm. Hij vertelde meteen waar hij precies woonde en dat de cafés rond zijn huis tot een uur ’s nachts open waren, dat daarna de terrassen nog opgeruimd werden en dat sommige kroegen ’s morgens vroeg de boel alweer gingen klaarzetten. U voelt hem al: hij wil daar iets aan doen. Hij had daar namelijk last van in zijn dure appartementje. Ik vertelde de man vriendelijk dat hij in dit geval aan het verkeerde adres was en wilde dus niet op zijn blocnootje. Waarna hij mijn buren ging lastigvallen met zijn geneuzel.

Ik dacht: zal deze braaf ogende meneer niet naar buiten hebben gekeken toen hij zijn huis kocht? Je ziet toch meteen dat je een aantal zeer gezellige tenten tegenover je hebt. Kroegen die daar al honderd jaar zitten. Zaken waar trouwens nooit gevochten wordt, nimmer een volkszanger staat te lallen of lawaaierige Engelsen hun vrijgezellenfeestjes vieren. Waar kan je in godsnaam last van hebben? Opeens had ik spijt dat ik hem geen kopje koffie had aangeboden. Een bakje troost waaronder ik hem had kunnen uitleggen dat dit Amsterdam is en dat drinkende mensen daar nou eenmaal bij horen. Dat dat die stad zo gezellig en aantrekkelijk maakt. Dat het misschien beter voor hem is als hij zich gaat vestigen in een fijne doorzonwoning in een buitenwijk van Castricum of Heemstede. Gewoon een plek vol toekomstmuziek. Waar je tijdens je leven al de stilte van het kerkhof ervaart.

Ik dacht aan mijn vader die in de binnenstad van Amsterdam opgroeide toen de koetsen over de keien ratelden, schepen dag en nacht hun ladingen op de kades losten en de stinkende stad nooit stil stond. Wat had ik die tijd graag meegemaakt. Draaiorgels, straatmuzikanten en verkopers met toeters die hard schreeuwend hun waren aanprezen omdat ze ook op driehoog-achter gehoord moesten worden.

Hoe kan het toch dat allerhande provincialen het tegenwoordig leuk vinden om met veel tamtam in Amsterdam te komen wonen en dan, als ze er eenmaal gevestigd zijn, beginnen te tutmutsen over een in hun oren iets te gezellig terrasje tegenover hun huis? Want er zijn honderden van dit soort beroepszeikerds. Zijn dit niet gewoon types voor wie klagen een soort ademen is? Die ook wekelijks aan de lippen van De Rijdende Rechter hangen. Opeens ging er een felle scheut medelijden door me heen. Medelijden met de sneue lieverd met dat eenzame blocnootje die bij al die huizen gaat janken of ze ook zo’n last hebben van de overlast?

Terug in de woonkamer vroeg mijn vrouw wie er aan de deur was. Ik keek haar triomfantelijk aan en zei: “Mijn nieuwe column”.

208

Ik ben het niet vaak met hem eens, maar deze column is uitstekend.