Eindelijk is het zo ver.
De kerstverlichting brandt, het huis is in kerstsfeer versiert, de eerste luikjes van de adventskalender zijn geopend, de eerste kaars op de adventskrans is aangestoken en ik heb zelfs de kerstcadeaus al ingepakt. Ik hou van al die tradities.
Nu is het ook weer minder druk aan het werk en omdat ook alles is voorbereid, kan ik ook van deze gezellige tijd genieten. Natuurlijk wil ik ook gauw koekjes bakken. Dat hoort gewoon bij deze tijd, net zo als kerstliedjes. En als het vlak voor kerstavond weer druk wordt aan het werk, luister ik graag naar “Driving Home for Christmas”. Ik heb wel geen lange autorit voor me, maar de laatste dagen voor Kerstmis zijn voor mij toch een soort weg. En als we dan op 24 december 's middags samen naast de kerstboom zitten een kopje koffie te drinken en koekjes te eten - heel erg moe, met de handen zwart door de hars van de pijnbomen en met glitter en onze gezichten, waar ik nooit weet waar het precies vandaan komt - dan zijn ook de cadeaus niet meer belangrijk. Dan gaan we vroeg naar bed, slapen lang en genieten van de vrije tijd.
Ik vind het nog een beetje verwarrend, wanneer je dennenboom zegt en wanneer het een pijnboom is. Want in onze winkel werken we veel met “Kiefer”, waarvan ook de zwarte handen zijn. Thuis hebben we dan een kerstboom en dat is dan meestal een “Tanne” soms ook een “Fichte”.
Ich finde es auch nicht einfach, obgleich ich es mal mit Hilfe der lateinischen Bezeichnungen versucht habe, nachzuvollziehen. Du bist also nicht die einzige.
In NL zijn we niet zo moeilijk met die namen. We zetten onafhankelijk van de soort een dennenboom in ons huis. Behalve als je een Nordmann koopt, want die is veel duurder en valt niet uit.
Mooie tekst Jutta. Je hebt een natuurlijke neiging naar verhaaltjes schrijven.
Ook vanuit je kerstfoto kan iedereen makkelijk beseven hoeveel je van zee -en zeilen houdt.
Eigenlijk is het nog zo ver.
Omdat de laatste maanden zo veel is gebeurd, is mijn verhaal weer veel te lang geworden, maar ik heb het in korte stukjes gedeeld. Wie zin heeft, mag één kiezen. Ik hoop, dat er niet te veel fouten in zitten, want ik heb lang niet meer geoefend.
Ik kan me niet meer herinneren, wanneer ik de laatste keer een week beleeft heb zonder met een dierenarts, fysiotherapeute of de man die Matti’s orthese heeft gebouwd te praten. Elke nieuwe diagnose was erger dan die daarvoor. En ze waren allemaal fout. Ik weet dus nog steeds niet, wat er aan de hand is, maar ik denk, dat het momenteel relatief goed met Matti gaat. Maar ik vertel het gewoon vanaf het begin:
Matti was heel erg slap en zwak en hij had soms ook buikpijn. Daarom ging ik naar de dierenarts. Zijn eerste diagnose was, dat Matti last van zijn hart had, omdat het een beetje te langzaam was. Matti’s hart lijkt wel een beetje te groot te zijn, maar dat valt wel mee. Dan zij hij, dat Matti de ziekte van Addison had. Dat betekent dat de bijnieren niet goed werken. Hij kreeg injecties, maar omdat de dierenarts niet wilde controleren of de dosis juist is voor mijn hond en omdat ik het gevoel had, dat er iets niet klopt, ging ik naar een andere dierenarts. Uiteindelijk had Matti die injecties helemaal niet nodig.
De nieuwe dierenarts vermoedde, dat Matti diabetes heeft, maar zijn bloedsuiker was op lange termijn te laag en niet te hoog zoals bij diabetes. Dus zei ze, dat hij waarschijnlijk een insulinoom had, een tumor in het pancreas die te veel insuline produceert. Ik was heel erg bang en ik dacht dat hij opereert moet worden. We zijn in een dierenkliniek gereden en ze hebben daar een CT gemaakt. Gelukkig was ook deze diagnose fout. Ze hebben maar een lichte hernia van de rug gevonden. Hij heeft dus geen kanker - wat een opluchting!
Nu wil ik graag ten minste voor een paar weken geen dierenarts meer zien - behalve de fysiotherapeute natuurlijk vanwege de hernia. En misschien wordt Matti ook weer opgewekter, als zijn orthese eindelijk passt, want dat doet ze nog steeds niet.
Hier komt alinea 2. Ook deze vind ik prima geschreven
Jouw zinnen:
Uiteindelijk had Matti die injecties helemaal niet nodig en
ging ik naar een andere dierenarts
zijn ook mogelijk. Ik wilde je wat varianten laten zien.
Bij
ben ik naar een andere dierenarts gegaan drukt de voltooid verleden tijd (das Perfekt) beter uit dat je de keuze hebt gemaakt om een second opinion te vragen en die ook gekregen hebt (het resultaat van die keuze). Daarin verschilt het Nederlands een beetje van het Duits.
Hoi Jutta!
Wat leg je het duidelijk uit! Ik weet echt niets van hondenziektes, maar jouw verhaal kon ik heel goed volgen. Heel veel sterkte met de onderzoeken en met de fysiotherapie! Ik hoop dat het weer beter zal gaan met Matti.
Hierbij de verbeteringen. Zoals Alex al zei, is het echt heel goed geschreven.
Hierbij ook je laatste stukje tekst inclusief verbeteringen.
(1) Zoals je het geschreven hebt is het niet fout, maar ik zou eerder zeggen: „…, want dat is (helaas) nog steeds niet zo.“ Of: „…, want die zit nog steeds niet goed.“
Die musste ich während meiner Ausbildung alle lernen.
