Door @Marion kwam ik op het idee om verhalen in mijn eigen woorden te vertellen.
Bedankt, Marion.
Het verhaal van de Wawel-draak
Heel lang geleden, toen Krakow nog steeds de hoofdstad van Polen was, woonde er een verschrikkelijke draak in een grot onder de Wavelberg. Hij terroriseerde de hele stad.
Om de draak te kalmeren, legden de inwoners van Krakau elke dag een schaap voor de grot.
Maar een keer per jaar moest een meisje worden opgeofferd.
De koning beloofde, die man die de draak zou verslaan, zijn mooie dochter Wanda tot vrouw.
Veel ridders kwamen om te vechten tegen de draak.
Maar niemand slaagde erin de draak te doden.
Op een dag kwam een jonge schoenmaker voor de koning.
Hij vroeg toestemming om de draak te bevechten.
De koning ging ermee akkoord.
De jonge schoenmaker was erg slim.
Hij ging naar de slager om een schapenvacht te halen.
Dit vulde hij met zwavel, peper en zout.
Toen naaide hij de vacht om het op een echt schaap te laten lijken.
'S Nachts legde hij het voor de grot.
Dat is de vraag. De vacht werd immers zodanig genaaid dat het op een schaap leek. Is het dan nog een vacht (de vacht) of een schaap (het schaap)?. In het laatste geval zou ik ´het´ gebruiken.
Hier komt het laatste deel van de Poolse volkslegende.
De volgende ochtend kwam de hongerige draak uit de grot, zag het schaap en vrat het.
Hij kreeg er snel erg dorst van zodat hij naar de Vistula rende om zijn dorst te lessen.
Hij dronk tot hij met een luide knal barstte.
Het was een groot genoegen in heel Krakow.
De mooie prinses werd verliefd op de jonge schoenmaker en heel Krakow danste op de bruiloft.
Het verhaal van de Wawel-draak 
dacht tenminste dat het een schaap 
was. 