Niederländische Adjektive, die zu einem de-Substantiv gehören, erhalten eine Endung mit e. Das niederländische Wort für “Vergangenheit” ist onvoltooid verleden tijd. Wo ist das e in verleden?
Nederlandse bijvoeglijke naamwoorden van een zelfstandig naamwoord met de krijgen een einde met e. Het Nederlandse woord voor “Vergangenheit” is onvoltooid verleden tijd. Waar is de e in verleden tijd?
Dag Wolfgang_Henderkes,
De vrij letterlijke vertaling zou zijn:
Nederlandse bijvoeglijke naamwoorden die bij een zelfstandig naamwoord behoren, eindigen op een „e“. Het Nederlandse woord voor “Vergangenheit” is onvoltooid verleden tijd. Waar is de „e“ in verleden tijd?
Opmerkingen:
niet alle bijvoeglijke naamwoorden krijgen een verbuiging => (bij het lidwoord „een“ en een onzijdig naamwoord => geen slot-e )
de kale man, de kale vrouw, het kale meisje, een kale man, een kale vrouw, een kaal meisje.)
onvoltooid verleden tijd => Präteritum
die Vergangenheit = het verleden => zelfstandig naamwoord
Voorbeelden:
wel een slot-„e“ bij: „het onvoltooide verleden“ , "de onvoltooide tijd’ en „een onvoltooide tijd“
geen slot-„e“ bij: „een onvoltooid verleden“ (of zonder woord vooraf „onvoltooid verleden“)
Citaat
"geen verbogen vorm:[1] adjectieven die eindigen op -a , -o , -e (sjwa), -en (met sjwa), -é , -i of -y (waaronder van oorsprong niet-Nederlandse kleuraanduidende adjectieven en voltooide deelwoorden van onregelmatige en halfonregelmatige werkwoorden), bijv.:
een lila zakdoek , een albino rat , beige sokken , een roze broek , dat timide jongetje , een stupide opmerking , retrograde woordenboeken , een morbide schoonheid , de dronken kerel , de ervaren chauffeur , een effen stof , de open deur , je eigen leven , het bescheiden meisje , gesloten luiken , een gebonden saus , het privé -terrein , een kaki broek , een sexy kerel .
Einde citaat.
@Ludo heeft al uitvoerig geantwoord, Wolfgang. Hier die Kurzform:
Adjektive, die von einem Verb abgeleitet sind, deren Perfekt mit -en gebildet wird, werden im Niederländischen nicht gebeugt und erhalten also kein zusätzliches -e.
Auch wenn es heutzutage kein Verb “verlijden” o.ä. mehr gibt, trifft das auch auf verleden zu.
Vergleiche:
lezen - las - gelezen --> het gelezen boek verliezen - verloor - verloren --> de verloren sleutel verlaten - verliet - verlaten --> het verlaten huis