Wie een nieuwe taal leert, zal woorden in eerste instantie uitspreken zoals hij of zij is gewend in zijn of haar moedertaal. Elke taal, en dus ook Duits, heeft zijn eigen indeling voor klanken, klemtoon en ritme, maar wanneer ik dat met mijn Nederlandse accent uitspreek drijft onder het Duits nog steeds een Nederlandse basis.
Het is @VerenaE geweest die mij tijdens een Skypegesprek daarop gewezen heeft. Ik ben erg blij met dergelijke feedback, want ik wil het Nederlandse accent uit het Duits halen. Als ik accentloos Fries heb leren spreken (velen geloven mij niet als ik zeg dat ik van oorsprong níet uit Friesland kom), moet ik dat in het Duits ook kunnen.
Ik heb mij de afgelopen dagen wat verdiept in uitspraakverbetering en dan blijkt dat alleen luisteren en nazeggen niet altijd werkt. Ik zal inzicht moeten krijgen in de articulatie van de Duitse taal. Een zin als ´Ein alter Affe auf einem Apfelbaum aß einen Apfel auf´ kan een regelrechte tongbreker zijn. Een tweede is dat dat Duitse taal feitelijk op het puntje van de tong ligt, zoals de scherpe ´s´.
Na de feedback van Verena luister ik met andere oren (een echte ´earopener!´) naar radio en televisie, en krijg ik inzicht waar mijn uitspraakfoutjes liggen. Het nazeggen is niet eenvoudig, want ik moet eigenlijk bij iedere poging gecorrigeerd worden, opdat ik niet weer het verkeerde aanleer.
Ik ben dan ook heel blij met Skype en de de mensen waar ik meerdere keren per week kan babbelen. De vraag is of dat genoeg is. Met andere woorden: hoe kan ik mijn Nederlandse accent uit mijn Duits halen?
Wat ik van een Nederlandse hoorde die mooi Duits sprak. Zij had het geleerd door van een tekst alle klanken phonetisch uit te schrijven en vervolgens hardop te lezen.
Ich glaube, ganz ohne fachmännischen phonetischen Input kann man das nur schwer schaffen. Mir ging das vor vielen Jahren mit dem Englischen so. Um meinen deutschen Akzent wirklich zu verlieren und bestimmte Lautkombinationen hinzukriegen, musste ich mich mit den phonetischen Feinheiten der Fremdsprache, den „Fallen“ aus der Muttersprache und vor allem auch den phonetisch-physiologischen Besonderheiten des schnellen Sprechens intensiv auseinandersetzen.
Ik heb gisteravond even contact gehad met een leraar Duits - toevallig ook degene die mij een jaar lang op de Noordelijke Hogeschool heeft begeleid - en hij zegt dat ik qua uitspraak eerst inzicht moet gaan krijgen. Met andere woorden, ik zal door moedertaalsprekers op de foutjes die ik maak moeten worden gewezen. Zoals je als in een andere post van mij al aangaf: asjeblieft, corrigeer mij!
Pas daarna kun je met anderen oren luisteren en het na veel oefenen ook zelf proberen toe te passen. En juist bij dat oefenen moet je weer gecorrigeerd worden door moedertaalsprekers.
Hallo Kitty, in einem meiner NL-Kurse wurde folgendes Vorgehen vorgeschlagen: der Muttersprachler solle zuerst versuchen, die fehlerhafte Ausprache des Lernenden nachzusprechen, also zu wiederholen was er gehört hat, und danach die aus seiner Sicht richtige Version sprechen. Dadurch hat der Schüler eine Vergleichsmöglichkeit und bekommt eine Chance, zu begreifen, was er/sie verändern muss.
van alle kanten komt hulp aangeschoten, waar ik heel erg blij mee ben Daartussen ook de tip om met Duitse liedjes mee te zingen. Ik kan mijzelf ook nog opnemen om mijn stem en uitspraak later nog eens te beluisteren (ik laat in het midden of ik überhaupt zingen kan…) Maar voor mijn Fries heeft dat indertijd ook heel veel geholpen!
Google gebruik ik niet voor de uitspraak, dankzij Rike gebruik ik daar Forvo voor.
Even een tussenstand. Intussen heb ik enkele verbeteringen kunnen doorvoeren in mijn uitspraak, maar ik blijf problemen hebben met de ´scherpe s´. Ik beluister vele voorbeelden (YouTube, radio, enz.), en dat probeer ik ook te imiteren en bovendien neem ik mijn stem ook op zodat ik mijzelf kan horen. Toch lukt het mij nog niet.
Probleem is dat ik weliswaar hóór hoe ik de scherpe ´s´ moet uitspreken, maar ik niet de techniek beheers om dat ook te kunnen maken. Sterker nog, ik wéét zelfs niet wélke techniek ik daarvoor moet gebruiken zodat er een redelijke Duitse scherpe ´s´ ontstaat…
Hoi Kitty,
Een bekend probleem, dat Nederlandse accent. Ik kom er helaas ook maar niet vanaf. En als ik het met iemand bespreek, hoor ik steeds weer dat het juist zo mooi klinkt. Dat kan wel zijn en is vast heel aardig bedoeld, maar daar heb ik niets aan. Inmiddels word ik regelmatig door mijn kinderen gecorrigeerd, dat helpt wel, al zijn pubers niet altijd de juiste leermeesters
Precies. Dat Nederlandse accent mag dan wel leuk klinken, maar wanneer ik accentloos Fries heb leren spreken, moet dat toch ook met het Duits lukken. Het moet niet ´leuk´ of ´mooi´ klinken, maar ´goed´ klinken.
Rudi Carell had veel succes op de Duitse televisie. Ook van wege zijn accent. Op de andere kant word je soms wel eens een spraakfout toegeschreven. Ik geloof niet, dat je het ooit perfekt zal kunnen spreken . Volgens mij ist het genoeg, als je het bijna perfekt zal kunnen spreken. Je kunt niet zo snel denken als je spreekt, bijvorbeeld in een heftig gesprek. Naamvallen b.v. zijn echt moeilijk als je spontaan antwoord.
Ook na 52 jaar in Duitsland zeg ik soms nog als antwoord op de vraag “wo hast du deine Hose ?” : Er ist im Wäschekorb
Ook Prins Claus von Amsberg had nog steeds een Accent, maar niet zo sterk als Prins Bernard.
Ik vermoed, dat in deze text nog een paar germanismen zijn maar ik weet niet.
Een beetje of topic:
Een Grap (van Wim Kan ?) : “de leden van het Nederlandse koningshuis hebben vaak de grootste vijanden van het volk getrouwd: Spanje, Duitsland en Schiedam.”
Ik ben natuurlijk ook geen spraakdeskundige, maar voor mijn gevoel komt die s klank overeen met de s van een wat harder gesist sssst. Miscchien dat de tweetaligen onder ons daar iets over kunnen zeggen.
Hallo @Kitty ,
ich könnte mir vorstellen, dass die Aussprache des ‚s‘ gar nicht am ‚s‘ selber liegt, sondern vielmehr an den Buchstaben davor, und deswegen das ‚s‘ in der niederländischen Aussprache anders klinkt, als in der deutschen Aussprache.
Beispiele: als, Hals und Preis. Alle drei Wörter gibt es auch im niederländischen: als, hals und prijs. Aber im Niederländischen werden sowohl das ‚l‘ als auch das ‚ij‘ anders ausgesprochen. Das hat meines Erachtens Auswirkung auf das nachfolgende ‚s‘. Das deutsche ‚l‘ wird mehr über die Zungenspitze gebildet als das niederldändische. Das niederländische ‚ij‘, aber auch das niederländische ‚ei‘, werden, so wie ich es gelernt habe, „breiter“ ausgesprochen als das deutsche ‚ei‘. Dadurch kann sich das 'nachfolgende ‚s‘ niederländisch „weicher“ anhören. Vielleicht überträgt sich das auch auf deine deutsche Aussprache. Die Wörter als, Hals und Preis sind dafür ein gutes Beispiel. Vielleicht hast du ein Online-Wörterbuch mit Sprachausgabe, in dem du beides direkt miteinander vergleichen kannst. Hier hast du einen Link zum PONS Wörterbuch zum Beispiel „Preis“. Dort kannst du auch die anderen Beispiele vergleichen.
Normalerweise benutze ich Forvo - dort höre ich genau wie ein ´s´ ausgesprochen wird. Ein gutes Beispiel ist ´Das Wohltemperierte Klavier´.
Der Buchstabe ´S´ wird hier sehr ´scharf´, fast pfeifend ausgesprochen. Kinder lernen das automatisch, wie in Codo, Ich düse, düse, düse im Sauseschritt.
Vielleicht haste Recht und es hat auch mit den Buchstaben vorher zu tun, doch bei mir fehlt die Aussprachetechnik. Ich weiß einfach nicht, wie ich ein scharfes ´S´ machen kann.
Veilliecht Vielleicht haste Recht und hat es es hat auch mit den Buchstaben vorher (davor) zu tun, doch bei mir felht fehlt die Aussprachetechniek. Ich weiß einfach nicht, wie ich ein scharfes ´S´ machen kann…
Wenn das so klingen soll wie der düsende Codo, dann versuche mal, beim “düsen” die Lippen zu spitzen. Wie Ralf schon erwähnte, scheint es tatsächlich am ü in düsen zu liegen.
Wenn ich selbst das Wort “dusen” ausspreche (das Wort gibt es nicht, aber nur zum Vergleich), dann hört sich bei mir das s ganz anders an (ziemlich stimmhaft und gar nicht scharf) als bei “düsen” (tatsächlich etwas Richtung pfeifend).
Ich hoffe, es hilft etwas weiter. Probier es mal mit den gespitzten Lippen und guck mal in den Spiegel dabei, beim “düsen” wird das Gesicht (zwischen Wangenknochen und Kinn) ein ganz kleines bisschen schmaler als bei “dusen”.
Daartussen ook de tip om met Duitse liedjes mee te zingen. Ik kan mijzelf ook nog opnemen om mijn stem en uitspraak later nog eens te beluisteren (ik laat in het midden of ik überhaupt zingen kan…) Maar voor mijn Fries heeft dat indertijd ook heel veel geholpen!
