Mag ik eerlijk zijn? Ik vind het in ieder geval heel dapper dat je je gedicht hier plaatst. Zulke dingen zijn toch vaak erg persoonlijk.
Ik vind het moeilijk om te bepalen hoe ik het vind. Ik geloof dat het iets te geconstrueerd op me overkomt, maar misschien is dat vooral omdat ik weet dat Nederlands niet je moedertaal is.
Deze eerste zin klinkt ongrammaticaal – voor mij. De zinnen daarna „vloeien“ beter, maar dan ben ik al zo afgeleid dat ik meteen ga zitten analyseren wat je gedaan hebt. Waarschijnlijk ben ik ook niet de juiste persoon om hier iets van te zeggen
@ralf en @GoodbyeRoutine hebben je een gegeven, zag ik. Ik ben benieuwd of zij er iets over kunnen en willen zeggen.
Nogmaals, hartstikke knap dat je zulke teksten schrijft en durft te „openbaren“.
Nee, dat snap ik, Ruth. En een gedicht hoeft ook niet volgens de grammaticale regels te zijn. Maar deze zin is voor mij offensichtlich ongrammaticaal. Zo, dat ik erdoor word afgeleid. Snap je wat ik bedoel?
Sorry, ik ben waarschijnlijk echt niet de beste persoon om iets over je gedicht te zeggen. Zulke dingen zijn zo persoonlijk en ik wil je niet voor het hoofd stoten.
Super dat je aan het dichten bent en zoals @alex schrijft: heel dapper!
Vroeger dichtte ik ook wel eens, en schreef over van alles en nog wat, gewoon voor mezelf meestal. Dat is de laatste jaren veel minder geworden, eigenlijk wel jammer. Jouw gedicht zorgt weer voor inspiratie en ik zit te denken aan een thema met zelfverzonnen gedichten.
Maar nu even naar jouw gedicht, gaat het over iemand die verliefd is? Of iemand die op zoek is naar een zielsverwant of een soul mate en alles van zichzelf met die ander wil delen, zich overgeven en tegelijkertijd voor die andere persoon wil zorgen? Wat wil je zeggen met je laatste zin?
Ik zie dat je met de woordvolgorde speelt - waar ik van houd - maar mij is nog niet helemaal duidelijk waarom en waar het naartoe leidt. De zinnen 1) 2) 4) vind ik wat dat betreft duidelijk, zin 3) 6) en 7) onduidelijk: “op en neer winden” betekent niets, net als “rust me gestel”.
hoop met mij alles overhaal
golf met mij op de dansen
wind me op en neer
en droom door mijn wandel
wanneerjeblieft
rust me gestel
en adem mijn haal
wees water in mijn glas storm
schuil je bij me
houd
van me
geluk mijn wezen
De titel is denk ik afhankelijk van wat je precies wilt zeggen, dan wel het gevoel dat je wilt opwekken.
Sorry dat ik nu pas antwoordt, mijn man heeft ons eergisteren een beetje laten schrikken, want hij had een heftige aanval van duizeligheid die niet over wilde gaan. Maar nu is hij gelukkig weer beter.
Bedankt dat jullie de moeite hebben genomen om het gedicht te lezen en er iets over te zeggen. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat ik het moeilijk vind om op jullie reacties te reageren. Met “gecontrueerd” kan ik iets - ook al is het natuurlijk niet leuk om te horen.
Ralf, je behoefde aan verklaring snap ik wel, maar teksten, met name gedichten, uit te leggen aan een ander voelt voor mij als een poging om je te verdedigen. En daar stribbel ik een beetje tegen. Vooral als het gaat om een tekst die associatief is en geen keiharde een-op-een-betekenis heeft.
Ik had bij elke regel iets in mijn hoofd en mag dit gedicht eigenlijk graag. Misschien is een onvoldoend taalgevoel handig om het leuk te vinden?
In ieder geval was het leuk om te horen dat het gedicht je kon inspireren om met je eigen poëzie weer verder te gaan, Ralf. Laat jij ons soms ook iets zien?