Hoi beste mensen
Moet ik bij het uitspreken van woorden die eindigen op ‚n‘ eigenlijk ‚n‘ zeggen of niet?
Bijvoorbeeld: moete(n) zegge(n) kome(n) make(n)
Het viel mij op dat Ralf het wegliet, maar ik hoorde het ook veel Nederlanders zeggen. Of verschilt dit per regio?
Groetjes
een voorbeeld: ik zal 's effe kijke (gesproken taal) = ik zal eens even kijken (geschreven taal, ook een minister zou het zo zeggen). De gesproken taal zeer verschillend per regio en ook qua intellectueel niveau maar dit kun je niet generaliseren!
Dankjewel dobsondirk.
Dat is precies wat ik dacht. 
Ik ben opgegroeid met Nederduits en daar is het hetzelfde.
Groetjes
Hoi Anna,
kijk je ook even hier:
Groetjes
Oh, dankjewel Oliver.
Der rheinische Dialekt lässt übrigens auch gerne mal im Plural und Infinitiv das N weg. Das nennt sich dann n-Apopkope. Aber Köln ist ja auch nicht weit von den Niederlanden entfernt. Wir haben auch das dicke L und den IJ-Laut.
Im Schwäbischen und Badischen ist das Weglassen des Endungs-N bei Infinitiven auch gang und gäbe und quasi ein obligates Merkmal des Dialekts: laufe, springe, schwätze, singe etc. …
Im Plural auch: die Mensche, die Akrobate, die Balke…
So unterschiedlich niederländisch und südwestdeutsche Dialekte sonst sind, bei diesem Merkmal treffen sie sich
Ik zit momenteel in de module 9 van de „Premium Selbstlernkurs“ en hier wordt de ‚n‘ nogmaals goed uitgelegd. 