Ik heb net in een podcast gehoord hoe de moderator een anekdote vertelde over een lerares Duits die altijd zei dat ze nooit wist of “Lieve” nou een jongen of een meisje was. De twee gasten reageerden met: “Awwwww, wat leuk.” (Het was een transgender/queer-discussie.) En ik snapte er helemaal niks van. Hoe weet je dan of “Lieve” een jongen of een meisje is? Die naam bestaat toch voor allebei?
3 „Gefällt mir“
Volgens mij Ruth is :
Lieve een Vlaamse meisjesnaam en
Lieven een Vlaamse jongensnaam.
3 „Gefällt mir“
Nou, kijk, dat wist ik niet. Maar hoor je het dan? Want normaal gesproken laat je (in mondeling taal dan) de n na een e aan het einde weg, toch?
2 „Gefällt mir“
Als je naar de Belgische televisie kijkt naar de één of andere serie, waar die namen in voorkomen, dan kun je het meestal goed horen. En als er sprake is van ondertiteling kun je het ook lezen.Daarvan weet ik dat ook.
2 „Gefällt mir“
Nog even over die apotheker. Hier wordt volgens mij gewoon geen verschil gemaakt in het Nederlands tussen de mannelijke en de vrouwelijke … nou ja „vorm“ kun je het eigenlijk niet noemen. In het Duits zijn er daar maar heel weinig voorbeelden voor: Gast, bijvoorbeeld. In Nederland heb je dat veel vaker.
Wat er ook in Duitsland wél bestaat zijn namen die én voor mannen én voor vrouwen kunnen worden gebruikt. (Vraag eens mijn dochter, die heet Luca. Dit idee hadden wij vóór de grote Luca-hype voor jongens.) Hoe dan ook. Ik snapte gewoon niet hoezo de mensen in de podcast die lerares kennelijk zo schattig vonden, want als je het niet hoort, hoe kun je het dan weten? Maar goed, in Vlaanderen spreken ze de n aan het einde misschien wel uit.
1 „Gefällt mir“
Het beste is dat je niet meer naar de Vlaamse TV kijkt, dan kunnen er geen misverstanden meer ontstaan. 
3 „Gefällt mir“
In der Serie Nieuwe Buren gab es eine Tochter namens Lieve und die Serie spielt in Almere. (Flevoland)
Urspünglich hat die Mutter allerdings woanders gewohnt, habe ich aber vergessen wo, auf jeden fall nicht Limburg.
1 „Gefällt mir“