Graag hoor ik jullie mening over deze tekst en ben blij met ieder voorstel tot verbetering :).
Vind jouw weg
Kinderen moet je kunnen loslaten. Net als planten. Zolang ze nog klein zijn kan je over ze bepalen, ze vormen… maar hoe groter ze worden hoe meer je ze vrij moet laten. Ze bepalen zelf de richting waar ze naartoe willen groeien. Het enige wat je nog kan doen is ze te ondersteunen zo dat ze best mogelijk hun eigen weg kunnen gaan. Je kan niet meer met ieder detail uit hun leven bezig zijn. Je kan het grote geheel overzien maar niet al die kleine dingen. En dat is ook goed zo. Je hebt ze op de wereld geholpen, je hebt alles gedaan dat ze de beste omstandigheden hebben om een goed leven te krijgen. Je hebt veel stenen uit hun weg gehaald. Maar ooit hebben ze dat niet meer nodig. Ze zijn groot genoeg om er zelf een uitweg of omweg te vinden. Je kan eerder trots op ze zijn dat ze jouw hulp niet meer nodig hebben en dat komt omdat jij ze zo goed beschermd hebt toen ze het nog nodig hadden. Ze vrijlaten doet pijn maar ooit zal je ook hun vruchten te gezicht krijgen. Je mag er ook van genieten en hou in je achterhoofd dat jij ook aan de groei van die heerlijke en unieke vruchten hebt bijgedragen.
Ik heb maar een paar kleine verbeteringen, kijk maar:
Vind je eigen weg
Kinderen moet je kunnen loslaten. Net als planten. Zolang ze nog klein zijn kan je dingen voor ze bepalen, ze vormen… maar hoe groter ze worden hoe meer je ze vrij moet laten. Ze bepalen zelf de richting waar ze naartoe willen groeien. Het enige wat je nog kan doen is ze te ondersteunen zodat ze zo goed mogelijk hun eigen weg kunnen gaan. Je kan niet meer met ieder detail uit hun leven bezig zijn. Je kan het grote geheel overzien maar niet al die kleine dingen. En dat is ook goed zo. Je hebt ze op de wereld gezet, je hebt alles gedaan om ze de beste omstandigheden te bieden om een goed leven te krijgen. Je hebt veel obstakels voor ze weggenomen. Maar ooit hebben ze dat niet meer nodig. Ze zijn groot genoeg om er zelf een uitweg of omweg te vinden. Je kan er eerder trots op ze zijn dat ze jouw hulp niet meer nodig hebben en dat komt omdat jij ze zo goed beschermd hebt toen ze het nog nodig hadden. Ze vrijlaten doet pijn maar ooit zal je ook [ das verstehe ich nicht ganz: wie würdest du das auf Deutsch sagen: hun vruchten te gezicht krijgen.] Je mag er ook van genieten en hou in je achterhoofd dat jij ook aan de groei van die heerlijke en unieke vruchten hebt bijgedragen.
