Hoi ik ben Gerben. Ik kom oorspronkelijk uit Rotterdam maar woon al 15 jaar in Duitsland. Ik lees graag het Buurtaal-blog, leuk dat er nu ook een forum is!
Voor degenen die niet willen raden ik woon in Zirndorf in de buurt van Neurenberg. Ik had altijd al interesse voor taal en heb dan ook in Duitsland “der Genitiv ist der Dativ sein Tod” gelezen - door dat boek weet ik nu dat veel Duitsers bij de naamvallen ook niet altijd konsequent zijn, vooral niet in Franken.
Ik probeer toch een beetje met de Nederlandse taal in contact te blijven… ik wil mijn kinderen tweetalig opvoeden en dan is het niet handig als ik zelf alles vergeet
Halllo Gerben,
dann heiße ich dich herzlich willkommen und wünsche dir jede Menge Spaß beim Schreiben und Lesen im Forum.
Tweetaligheid vind ik super spannend en heb zelfs heel veel daarover gelezen (en ook geschreven). Ik vind het leuk dat je met je moedertaal in contact wilt blijven Ik vind het steeds belangrijk dat de ouders dan ook hun moedertaal met de kinderen spreken en niet alleen een taal die ze heel goed kunnen spreken
Groetjes,
Jessi
Hoi Gerben! Wat leuk, een Rotterdammer! Ik heb zelf acht jaar in Franken gewoond - het is prachtig daar, maar de Genitief is er inderdaad hard aan het uitsterven. Ken je de Weininsel toevallig, in de buurt van Kitzingen? Zeker een uitstapje waard, ook al is het inmiddels erg toeristisch. Veel plezier op het forum!
Welkom Gerben,
Leuk dat je hier meedoet !
Bist Du aus beruflichen Gründen nach Deutschland gezogen? @Isabelle wir sind echt neugierig
Hast Du bereits vor Deinem Umzug deutsch gelernt oder erst hier in Deutschland?
Ich finde es toll, wenn Kinder zweisprachig aufwachsen. Als Kind lernt man eine fremde Sprache viel leichter (und anders).
Hoi Gerben, hartelijk welkom! Leuk dat je meedoet hier.
Fijn om te horen dat je het buurtaal-blog leest. Voor mij is het schrijven ervan ook een geweldige manier om met mijn moedertaal bezig te zijn. Ik woon nu twintig jaar in Duitsland en weet uit ervaring dat er ongemerkt toch best germanismen insluipen, als je niet oppast
Ik ben voor mijn studie naar Duitsland verhuisd en dan gebleven. Mijn kinderen zijn twee jongens van 2 jaar en een meisje van 0 jaar en hoewel we op fietsafstand van Playmobil wonen hebben de jongens vooral Lego Duplo…
Gelukkig met Nederlands al wat bereikt een van de jongens heeft als lievelingsdier “aap” en niet “Affe”
Ze hebben twee gelijke aapjes in verschillende kleuren. We zeggen altijd dat
de aapjes ook een tweeling zijn. Valt me net op in Nederland zeg je “een tweeling” (behalve het sterrenbeeld “Tweelingen”) in Duitsland " Zwillinge"
Nee aub geen Zwillinge-Bullshit-Bingo…
(meestal vragen van vreemde oudere vrouwen)
“Sind das Zwillinge?”
“Eineiig oder Zweieiig?”
“Sind das zwei Mädchen / zwei Jungs / ein Pärchen”?
“Sind sie natürlich?” (Nee echt jetzt?)
Usw.
Hoi Gerben, wat leuk dat je hier op het forum bent. Zelf kom ik uit de buurt van Den Bosch en woon sinds ongeveer 12 jaar in Aken. Ik heb twee meiden, een van 1 en een van 5 en voed ze ook tweetalig op. Als ik vragen mag, welke “regels” volg jij bij het tweetalig opvoeden van je kinderen, heb je daar bepaalde literatuur over gelezen? Niet dat ik zelf daar veel over gelezen heb, ik doe het meer vanuit een soort buikgevoel als vader gecombineerd met mijn ervaring als docent en communicatiewetenschapper.
Groeten uit Aken
Ralf
Haha, ja natuurlijk, Jessi. Ik praat in principe altijd Nederlands met ze, behalve als het door omstandigheden (de sociale context) niet anders kan, bijvoorbeeld als er mensen op bezoek zijn die enkel Duits spreken). Verder corrigeer ik indirect, dat wil zeggen dat als mijn kinderen Duitse woorden gebruiken, ik hun zinnen herhaal, maar dan met het correcte woord en er een vraagzin van maak. Bijvoorbeeld: “papa, mij is het koud”, dan zeg ik “oh ja, heb je het koud?” Ik moet eerlijk zeggen dat ik de laatste tijd ook wel wat directer corrigeer, maar wel voorzichtig, want ik vind het belangrijk dat ze er open voor blijven staan. Bijvoorbeeld als de oudste weer eens zegt “Iedereen außer ik mag een ijsje”, dan verbeter ik met “behalve”. Verder zeg ik dan, “En hou op met zeuren”
Dat is de manier waarop ik het doe…
Ik kan weer opgelucht ademhalen!! Mein Spracherziehungsherz ist glücklich! Spracherziehung, gerade die twee-/meertalige, ist sowas wie mein Steckenpferd. Das hat mich schon immer sehr interessiert und ich habe sehr viel Zeit damit verbracht, Thesen zu lesen und sogar meine Bachelorarbeit unter dem Thema geschrieben. Da krieg ich manchmal leichte Aussetzer, wenn ich sehe und mitbekomme, wie einige Leute das machen. Aber: Jouw buikgevoel was heel goed! @ralf
Ik heb er nog niet echt over nagedacht maar ik denk / hoop dat ik het ook ongeveer zo zou doen. De jongens zijn net 2 geworden dus ze praten nog niet echt terug. Als je een paar tips hebt en voorbeelden hoe het vooral NIET moet dan graag.
Ik heb zelf acht jaar in Franken gewoond - het is prachtig daar, maar de Genitief is er inderdaad hard aan het uitsterven. Ken je de Weininsel toevallig, in de buurt van Kitzingen? Zeker een uitstapje waard, ook al is het inmiddels erg toeristisch. Veel plezier op het forum!
Mag ik desondanks vragen op welke manier je dat doet? 
