Een ruim half jaartje geleden vroeg iemand naar mijn camera. Met mijn mobieltje (S7) kan men prima foto’s maken! Maar natuurlijk is men een stuk beperkt, vooral wat de brandpuntafstand betreft. Ik heb me nu na heel veel jaren zonder een echte fototoestel weer één camera en twee lenzen gekocht. Die paarse avond had ik een beetje met mijn nieuwe groothoeklens gespeld. De lens vind ik geweldig – mooie perspectieven zijn er ermee mogelijk. Ik wilde oorspronkelijk een nieuwe compact camera kopen, maar die is nog steeds niet beschikbaar. Uiteindelijk dacht ik dat de maatverschil ook niet zo belangrijk is in vergelijking met een kleine camera met wisselbare lenzen. Dus heb ik tweedehands een Fuji XT en twee lenzen (18-55mm, 14mm) gekocht. Niet te geloven hoe goedkoop die nu te verkrijgen zijn, als de toestellen 3 of 4 jaar oud zijn – maar natuurlijk nog steeds dezelfde uitstekende kwaliteit bieden zoals “toen”.
Sommige foto’s, die ik de laatste maanden gepost heb, zijn al met de camera gemaakt, maar en grote deel ook met het mobieltje, als ik zonder camera buiten ben.
Hoi Peter. Het is altijd geweldig toen je een fotocamera nodig heeft en jouw beste zit dichtbij jou. Gefeliciteerd met je nieuwe acquisitie! Wij wachten op nieuwe bijzondere foto’s vanaf je.
Fijne avond.
Dit is te kort gedacht!
Vind je wasberen leuk? Die zijn zo potsierlijk…Wacht maar eens af tot ze een vuilnisbak uitruimen! Dan vind je ze niet meer zo leuk.
Bovendien: ontsnapte dieren kunnen behoorlijke schade aanrichten. Eekhoorntjes zijn zóóó leuk. Ook zwarte eekhoorntjes? Die verspreiden zich zo snel dat ze de “normale” rode eekhoorntjes verjagen.
Er waren geen konijnen in Australie . Nadat ze vrijgelaten werden zijn ze al gauw tot een plaag geworden. Zelfs een hek dwars door het kontinent hieldt ze niet tegen. Wasberen zijn hier ook vreemd.
En voor een verslag was dat artikeltje erg beknopt.
Ik geef toe dat het vaak moeilijk is geen medelijden met dieren in een dierentuin te hebben. Maar dierentuinen kunnen ook de laatste gelegenheid zijn om dieren te bestuderen die buiten de dierentuinen uitgestorven zijn, b.v. het Przewalski-Paard. Er leeft weer een beperkt aantal in vrijheid, maar deze paarden stammen uit nagekweekte dieren uit dierentuinen.
Hallo Dirk.
Ik ben het met je eens, maar ik denk dat dit artikel wat over de vrijheidwens van iedere levende zijnde gaat. Over de relatie tussen men en dieren heb ik een uitstekende film van Bruce Willis gezien:
Over The Hedge. Die zegt er veel meer.
Vanaf de Rode Zee tot Atlantische Oceaan toe dezelfde levenloos woestijn.
(Hier in beeld Tarfaya)
Wat kon er in Sahara mogelijk gebeuren om zo een imens gebiet vernietigd te worden? Een kern oorlog? Een totale depletie van organische materie van de grond door een foute landbouw? Door de nature, de diepte van de aardkorst daar dunner te zijn?
Wat is er in de Sahara gebeurd dat zo’n groot gebied is kon uitsterven? Een allesvernietigende oorlog? Een door foute landbouw veroorzaakte totale depletie van organisch materiaal in de grond? Door de natuur: De dikte van de aardkorst zou daar dunner zijn?
Een gebied sterft niet uit maar wel de flora en fauna in een bepaald gebied. In dit geval: de Sahara. Daarin komen tegenwoordig nog 10 hogere species van gewervelde dieren voor. In een oase in de Sahara komen zelfs krokodillen voor. In de laatste miljoen jaren was de Sahara drie keer “groen” en in de tijd daartussen weer een woestijn.
Hartelijke dank aan @Peter1 voor de vertaling
Dit is na te lezen in de Wikipedia (heb ik vanzelfsprekend nagelezen en vereenvoudigd weergegeven). Een artikel over de krokos uit een Oase in de Sahara heb ik niet meer teruggevonden. Het klimaat in de Sahara heeft niets te maken met de dikte van de aardkorst. Onder gebergten is de aardkorst dikker: een zwaar gebergte zinkt dieper in de onder de aardkorst liggende aardmantel.
Zou dit kasteel het voorbeeld voor Bommelstein geweest zijn? In de archieven van het slot heb ik helaas niet de naam Oliver B. Bommel gevonden.
Dit is Château de Val in het voormalige département Cantal. Een beroemde gast op het slot was George Sand (1804-1876), die voor de emancipatie van de vrouw streed en ook tegen de beperkingen die vrouwen door het huwelijk hadden. Zij en de componist Chopin waren een liefdespaar.
Wat een mooie foto. Mijn moeder heeft ook zo een poes met blauwe ogen maar een beetje groter.
Deze is uit het dierenasiel en zat in het begin de hele dag in een hoek achter de gordijnen. Inmiddels voelt ze zich een beetje thuis maar aanraken mag je ze nog steeds niet. Maar met veel geduld zal dat ook nog lukken.