Ik vind het leuk hier texten te kunnen schrijven. Ik ben begonnen kleine verhaaltjes over het gewone leven te schrijven.
Ik zou het heel leuk vinden als jullie mijn texten zoden lezen en misschiern verbeteren.
Thuis
Hij doet de radio aan. Hij wil het nieuws horen. En nog veel belangrijker: Heeft zijn team tegen Ajax gewonnen? -
Zij doet de radio uit en de buis aan.
Er is een nieuwe aflevering van haar favoriete soap opera.
Hij houdt niet van dit sort programma, pakt zijn jas en loopt naar de kroeg om er zijn vrienden te ontmoeten en – natuurlijk het eindresultat te weten te krijgen.
Mariska kan nu gerust van haar nieuwe aflevering genieten.
Maar vijf minuten later gaat de telefoon en hij houdt niet op met rinkelen.
“ Met mij,“ zegt ze - slecht gehumeurd. „ Hi, met Lisa,“ Mariskas stemming vrolijkt op. „ Hi, lieverd hoe gaat het nu met je?“Lisa is haar beste vriendin. Vanmorgen waren ze nog in de stad geweest, winkelen. Daar heeft ze de verschrikkelijk gaffe, gele jurk gezien, in de etalage van Zuze`s Boutique, schitterend, die wilde ze kopen.
Martijn? Nee, hij zou er natuurlijk niet mee eens zijn. Martijn en mode! Het was altijd te duur en bovendien was haar klerenkast al stampvol, dat is altijd zijn antwoord als ze het over een nieuwe jurk heeft. Maar dit eene keer niet, haar besluit stand vast. Ze wilde de jurk, koste wat kost.
De twee vriendinnen gingen de boutique in en Mariska vraagte aan de verkoopster de jurk te kunnen passen.
”Wat is uw maat, mevrouw?“ hoorde ze de verkoopster vragen. „42, „ zei ze zonder aarzelen. Ja, ze sjoemelt graag wanner ze het over haar maat heeft.
“ Het spijt me, mevrouw, deze fantastische jurk is een afzonderlijk exemplaar, en, sorry, het is alleen maar maat 36.“
Mariska konde nauwelijks haar teleurstelling maskeren. Enkel en alleen nu wilde ze een fantastische jurk kopen zonder het aan Martijn te moeten vragen - en nu dit!
Lisa zei alleen maar: „ Ik weet hoe dat is, schatje! En Jeroen snapt ook geen ballen van jurken!“
Maar Mariska wist alleen maar te antwoorden:” Nu ik de jurk hier binnen zie vind ik ze niet even mooi. Ik wil ze niet meer. Kom eens, Lisa!.“
“Maar schatje…“ dat was het enige wat Lisa konde zeggen voordat ze met z’n tween weer op straat te staan kwamen.
Martijn geniet van zijn borreltjes in de kroeg en heeft geen plan wanneer hij naar huis wil gaan.
Mariska hangt nog steeds aan de telefoon – met weemoet terugdenkend aan de schitterende, mooie jurk – en genietend van het medelijden vaar haar beste vriendin.
De film is ze allang vergeten.