Hoi 
@ralf
Bedankt? of dank je? voor de taaltip.
vraag:
Hoe te “dank je” zeggen in het Nederlands?
“Wanneer zegt je DANK JE? Wanneer zegt je BEDANKT?”
1 „Gefällt mir“
Bedankt kann man immer sagen, auch zu jemanden den man siezt. Ansonsten kann man dank je sagen, weil das Wort “je” also “du” benützt wird.
Danke dir oder Danke(schön).
5 „Gefällt mir“
Ergänzung: Zu jemandem, den man siezt, sagt man
dank u wel
Oder eben bedankt.
2 „Gefällt mir“
Die Niederlande, in denen ich vor Jahrhunderten geboren wurde, war noch stark eine Klassengesellschaft, und „bedankt“ galt als umvornehm. „Ons soort Mensen“ kreeg dat niet over de lippen.
5 „Gefällt mir“
Goh, dat is wel interessant om te weten! Voor mij is “bedankt” gevoelsmatig inderdaad wel iets informeler, maar ik zou niet kunnen uitleggen waarom. Misschien toch nog een overblijfsel van vroeger, hoewel het voor mijn tijd was.
1 „Gefällt mir“
Wim, @Maartje , dat komt ook wel met mijn gevoel overeen. Maar tegenwoordig kun je eigenlijk tegen bijna iedereen bedankt zeggen. Ik zeg mijn cursisten ook altijd dat het een mooie uitweg is als ze niet weten of ze iemand moeten tutoyeren of vousvoyeren 
2 „Gefällt mir“
“Ons soort Mensen” (Den Haag?) ben ik gedurende mijn hele tijd in NL niet vaak tegengekomen. Eén keer toen wij bij een wandeling in de buurt van Hilversum op een golfterrein terecht kwamen en een echte “kakmadam” ons vroeg, met dit heel bijzondere glimlachje, “Bent u ook gölvers”. Ja, ze zei “gölvers”. En mijn vriendje en ik waren heel erg duidelijk geen “gölvers”. Dat was heel leuk en wij hadden er veel plezier in.
2 „Gefällt mir“
Weinig verschil tussen de twee werkwoorden die hier in het geding zijn. Bij „dank je“ is het werkwoord „dankzeggen“ ( ik zeg je dank) en bij „bedankt“ is het werkwoord „bedanken“
De gewone, neutrale volle vorm is/was, dacht ik, : „Ik zeg u dank voor …“ tegenwoordig zonder „zeg“ dus: "Ik dank u voor … „, of „Ik dank u wel voor …“, of „Ik bedank u voor …“
Bedanken heeft een wat negatieve bijklank gekregen, wordt vaker bij een beleefde afwijzing van een aanbod gezegd.
Naast het neutrale : " Nee, dank u.“, of „Nee, dank u wel.“, klinkt "U wordt bedankt " ( zonder het woordje nee) beleefd afwijzend, bedanken voor de eer, zo van „u kunt wel gaan“ en dat soort bijgedachten. Soldaten krijgen te horen: „Ingerukt mars“ en (onder) officieren „worden bedankt“. Maar veelal is er geen bijbedoeling en is er geen verschil tussen „dank je/u“ en „bedankt“.
Bei dank je ist das Verb einfach danken, Ludo. Es gibt also danken und bedanken.
Dag @Elsa,
Ik dank je voor je reactie.
Je hebt gelijk: ‘‘danken" is het oorspronkelijke werkwoord.
’‘Bedanken’’ en ‘‘dankzeggen’’ zijn afgeleiden.
Dom van mij, neem mij niet kwalijk.
Ik had beter moeten opletten.
Vriendelijk groet
Ludo
1 „Gefällt mir“
Geen probleem, Ludo. Dat kan iedereen gebeuren.