Lieve forumleden,
Ik heb een vertaalvraag.
“etwas zu sagen pflegen” bzw. “etwas zu tun pflegen”?
Hoe zeg ik dit in het Nederlands?
Dank je wel.
Groetjes,
Andrea
Lieve forumleden,
Ik heb een vertaalvraag.
“etwas zu sagen pflegen” bzw. “etwas zu tun pflegen”?
Hoe zeg ik dit in het Nederlands?
Dank je wel.
Groetjes,
Andrea
Dat is in dit geval geen omschrijving maar de vertaling.
vroeger kan je soms ook vervangen door altijd:
Ik zei altijd dat ik dat ik goed Duits kon, maar nu weet ik beter.
„Etwas zu sagen pflegen“ oder „etwas zu tun pflegen“ ist nicht gleichzusetzen mit dem englischen „used to say/do s.th.“. Letzteres beschreibt die Vergangenheit („Das habe ich früher mal gesagt/getan“), aber wenn ich etwas zu tun oder zu sagen pflege, dann mache ich das immer noch so. Es beschreibt eine (An-)Gewohnheit, etwas, das ich regelmäßig so mache. Wenn ich Vergangenheit meine, muss ich auch Imperfekt verwenden: „Früher pflegte ich dies oder jenes zu sagen/tun“.
Hoi Andrea,
Dat lijkt sterk op het nu verouderde Nederlandse „plegen“ 3e betekenis in: plegen - WikiWoordenboek
Als mijn grootvader op bezoek kwam, zei hij gewoonlijk/altijd: „Ziezo, daar ben ik weer.“ (Veraltet: Als mijn grootvader op bezoek kwam placht hij te zeggen: „Ziezo, daar ben ik weer.“)
Super, dank je wel, Ludo.
Dat is precies wat ik bedoelde.
Jammer dat het verouderd is. Het zou zo goed in mijn oefenentekst passen.
PS
Ik heb nog een voorbeeld gevonden: (Prisma woordenboek)
Citaat “Pflegen: Er pflegt nicht zu frühstücken => Hij pleegt niet te ontbijten (hij ontbijt nooit)”
Niettemin zullen jonge mensen dit zo niet meer zeggen. Die zeggen wellicht :“Hij ontbijt nooit.”
Dank je, Ludo.
Er pflegt nicht zu frühstücken => Hij pleegt niet te ontbijten.
Ja, in de tegenwoordige tijd klinkt het een beetje vreemd/ raar.
Als mijn grootvader op bezoek kwam placht hij te zeggen: “Ziezo, daar ben ik weer.
Volgens mij past het in de verleden tijd prima. Wat denk jij?
Ja, dat “placht” is in veel gevallen bruikbaar, als het maar past in de context.
Let op sfeer, bij een citaat uit “de goede oude tijd” heeft het zelfs de voorkeur.
Het woordgebruik van grootvader/moeders was anders dan het tegenwoordige.
Eerder nog betovergrootouders. Mijn grootouders (geboren voor 1910, en gezond (heel) oud geworden) heb ik nooit zo horen praten. Ik denk dat het zelfs in de politiek na Joop den Uyl niet meer gebruikt is.
Na 2 minuten in de video
Ich denke, dass “pflegen” als Verb in diesem Sinne in der heutig gesprochenen Sprache nicht existiert.
Aber, um diesen Kontext zum Ausdruck zu bringen, könntest Du ihn umschreiben mit
“normaliter” oder “normaal gesproken”.
B.v.
Normaliter zeg ik dit en dat.
Normaal gesproken doe ik dit en dat.
Klopt hadedeha,
Allerlei woorden die op een vaste routine duiden "doorgaans, gewoonlijk "etc zijn mogelijk.
Het “plegen” lijkt me alleen nog in combinatie met een misdrijf bruikbaar. (een moord begaan enz.) ; de betekenis “doen” of “handelen” lijkt me toch wel erg ouderwets geworden.
Hoi Peter,
Knap dat je die video hebt gevonden waarin Den Uyl “plegen” noemt. Niettemin denk ik dat het hier eigenlijk zonder betekenis is gebezigd (Ook zo’n woord !). Die bedrijven gebruiken brandstof, “plegen”, de toevoeging “plegen” lijkt me overbodig.
Gelukkig zijn je grootouders gezond oud geworden, en dat zonder het gebruik van het “dure” woorden.
PS
Nog een mooi citaat uit de oude doos, is deze zin van voormalig minister-president Hendrikus Colijn (1864-1944) die men elke zondag om 12 uur nog eens laat horen op Radio 1:
“En dan nu, dames en heren, laat ik u over aan de verpozing die de radio pleegt te bieden.”
Hihi, dan ben ik dus jong
Ach ja Alex, wat is het toch fijn om jong te zijn.
Houden zo.
Jonge mensen mogen ook niet meer zeggen: “Hij ontbijt nimmer.”